Πολλές φορές τα άτομα έρχονται στη θεραπεία με ένα δισταγμό. Συχνά αναφέρουν ότι έχουν συζητήσει για το συγκεκριμένο πρόβλημα με κάποιο φίλο και δεν βοηθήθηκαν. Η θεραπευτική συζήτηση όμως διαφέρει από τη συζήτηση με ένα φίλο ή ένα κοντινό μας πρόσωπο. Ο θεραπευτής δεν θα πάρει θέση στο πρόβλημά σου, δεν θα σε κρίνει για τις πράξεις σου και δεν θα σε παροτρύνει με βάση τις δικές του αξίες και εμπειρίες, όπως ενδεχομένως θα έκανε ένας φίλος. Αντίθετα με ένα φίλο, ο θεραπευτής έχει ειδικευτεί πάνω στην επιστήμη της ψυχολογίας και τη θεραπευτική πρακτική. Μάλιστα, πάντα υπάρχει το απόρρητο μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου. Στη θεραπευτική συζήτηση ο θεραπευτής ακούει και είναι εκεί για να καταλάβει και όχι για να απαντήσει. Ακούει για να κατανοήσει τις ανησυχίες του ατόμου ώστε να του θέσει τα κατάλληλα ερωτήματα που θα οδηγήσουν στην κατάλληλη γι’ αυτόν λύση και σε μια προσωπική ανάπτυξη-ένα ψυχικό μεγάλωμα που θα βοηθήσει το άτομο στην αντιμετώπιση μελλοντικών προβληματισμών. Είναι εκεί σαν επανορθωτική φιγούρα σύνδεσης για να στηρίξει, να κάνει τον θεραπευόμενο να νιώσει ασφαλής και να ανακτήσει ή και να ανακαλύψει τις δυνάμεις του. Ο θεραπευτής είναι εκεί να τον βοηθήσει να έρθει αντιμέτωπος με θέματα που τον απασχολούν, να έρθει σε επαφή με τον εαυτό του, τις ανάγκες και τα θέλω του.. Να αποκτήσει νέους τρόπους σύνδεσης και με τον εαυτό του και με τους άλλους, να τον ενδυναμώσει και να τον βοηθήσει να δομήσει ένα τρόπο κατανόησης και αποδοχής της ιστορίας του και ένα τρόπο «δράσης» από εδώ και στο εξής…